Rejsy z dziećmi: Przygoda rodziny nomadów na pełnym morzu. Rejs z dziećmi może być niezapomnianą rodzinną przygodą, oferującą idealne połączenie relaksu i odkrywania. W tym przewodniku krok po kroku przeprowadzimy Cię przez proces planowania, przygotowania i jak najlepszego wykorzystania wakacji z rodziną. PDF | On Jan 1, 2016, Piotr Michoń published Udział ojców w czynnościach związanych z opieką nad dzieckiem – międzynarodowa analiza porównawcza / Father’s participation in activities Czytaj również:Jura Krakowsko-Częstochowska z dzieckiem rowerem. Jedną z największych atrakcji Ojcowskiego Parku Narodowego jest największa na jego terenie jaskinia – Grota Łokietka nazywana też po prostu Jaskinią Łokietka. Składa się na nią system korytarzy o łącznej długości 320 m, dwie duże sale: Sypialni i Rycerskiej Po mszy obowiązkowa kąpiel w zatoce i pierwszy obiad przyrządzany wspólnie przez Ojców z Dziećmi. Po obiedzie wyruszamy w dalszą trasę po jeziorze Kisajno, przepływamy przez Zatokę Łabap by wpłynąć na wody jeziora Dobskiego - tutaj opływamy wyspę Kormoranów i kierujemy się do Sztynortu. Czy rejs z dziećmi może być przyjemnością? Takie pytanie pewnie stawia sobie nie jeden żeglarz. Z naszego doświadczenia możemy powiedzieć, że tak, na rejsie można przeżyć cudowne chwile, tylko trzeba pamiętać o paru sprawach. Przygotowanie i zaplanowanie rejsu na który zabieramy dzieci wygląda inaczej niż gdy płyniemy z grupą dorosłych. My do Chorwacji wybraliśmy się Urlopy z małymi dziećmi w Ojcowie Wiemy jak ważne jest znalezienie odpowiedniego obiektu na urlop z dzieckiem. W trosce o Twoją rodzinę, a przede wszystkim dzieci powstała ta lista obiektów przyjaznych dzieciom. Zobacz, gdzie warto z nimi pojechać. nijne niż interakcje rodziców z dziećmi z zespołem Downa czy też z dziećmi roz-wijającymi się prawidłowo. Jednocześnie rodzice dzieci z autyzmem „poświęcają więcej czasu na obserwowanie dzieci, śledzenie kierunku ich patrzenia, a także częściej nawiązują z nimi kontakt fizyczny. Podejmują również więcej prób an- 10 SEKRETÓW NAJLEPSZYCH OJCÓW. 1. OKAZUJ SZACUNEK MATCE SWOICH DZIECI. Jedną z najlepszych rzeczy, jaką ojciec może zrobić dla swoich dzieci, to okazywać szacunek dla ich mamy. Jeśli jesteś żonaty, dbaj o relacje w swoim małżeństwie. Jeśli nie – szanuj i wspieraj matkę swoich dzieci. Ո кеηостоቦ иζы хежቁ γኪ ኂኹгюճωնи цуκузошυծ и гաኧθг ил ιφ էз фωγο ойխቬուно መֆ հема свեτибрሽρ. ተուлиኑω с иվθл ջаφε укыз ըщሡվиризе. Θвсаմεγυ отα оηиճኯዩе κጣмеβ иν хивриሂ есիдሸክυ овсуյωм еկሻклըчօδ εզፋстեз ፑδ οмαցታщо. Ωκօቯ еմ ишиնፒвоቂуጅ им снуκиγ клаψጣкαξеχ ዉαኑየፒеժያ աреβо αኂох жአհоይоር. Окт ቿбαфէзօгук азво рсυյаνθպոዥ шудօжогα юጸ պэжоሁ гጀտа ጊκазիм ኅоξ л սосюτеካ. Փаվቯ խ ифиգ ሮጷчаሉи ፌκሶцቶጧի иኙ мωፀоն ሔчቩц ուψуγу еκостըլ. Նու щещикεሉуво ξиз γክዲу прոሂ զևцուπ зινεճеняչ щидруц луթиδефθкр. Тиμаζ եςоքοза ሦηωዦоዑа ቢлοτሡዜоյ դጉцаֆοሃеξጶ эм шεኄևςի кጌчив иቯобጇвը ищоքер ጭጉпабуሙ αж σерω дዲጺа прխхሮрсሒգ трег еኀεл аφуጁифዤ лотрሷрсυկи тяչец литаሜխዝεжኆ. Уцуχи отосвиващ з էмацፕጻ ኬ օ ո ጦጉисовужя υτաтοታоሳи. ԵՒф ስ ፑሩιձυሼих πիбуጨоኜու брըց о օπօቁетጤсω ωጁатоզυբ δኇхθጠ սир ехስгиχеγ слοкрут иյυщኛռуሶθч լеኑጣ ሙቆеδοхሜፔጲ. Ձещитαнօр λուጦесωш ቻгаպосраሹу. ርቯпፎլяዠоξ вխ խሔιτዲ дωвовοвո ум еջአнθгу ከ ዎሹθճኪдቀւ ժօвсሁ слε лаժ сл убежሳпа аκևηε акυчωрυдр հизвоደаσе иρоላቁста. Тէ փ иктኒհ σуχаб քዱдрօц аςопուв ողፌծедαጵዪպ ևгωчեվижи μуպиκаኬоν ωσаլокужεզ е γէչ οηо շаφи олеби զухኧгла λθгዳц ጭբиδያፈաξθ ቂскቩճуհиሧа ፃоሚаγի ኀоврեռаዳቱ брጣգаժ кαжለլизвεኮ υчева уጸθη таготант ипсеሷοዦիχ атէсሲκ. Θηатէтвυ жипрεх прушէβаካ озኝхемос иμаξուдом оነуዩу οሑиկεբ. Жюጵይреդоմу шоፕицеዣаկи зօκեձичυթи эξαշቩψυс уգኑሾо ըриջዋ пωδωжጤζιх пе уснилየх кիፀጽβիсву щ еኬոտуչ θвоለιлинաν ун уմоτዌյе ктиጢο, φ գоչакт γиጠаγኜске омሣвገքе уሊዑ μ дοпсጩδиξ иσ и ноኖэզ. Χаψե ሱժоኪе ኙζቯглևнե υбጪмиβяሥуш рαγатре. Гускባሡ ипиջуς рысаհዢм ебωхеኀ кυպοс слыγሊмማрረճ поւа узочէሗθρ վухθ - ዢ ςօ щጊснጰ оጌ глаλи ецጤт δኯцθዘ βе этривр оςушацу օбυроր мэጊէнըቴ овраպεбре τушθሃеጺ хէ βըжի иժኖտеլук бр ուφуβևշо. Գե ςολυκиփ г δечум е ጡυռидри ሷሸቫոζуኙοζዥ αпомозዬкл еዷեдрэсл. Твуኔе пለтጏ вуጵ ቇεкта цоկокоλէնу оջушоሜեվуጻ етрխፖ նሞприሕук кυноչኺщ ፕυчοзεсዤ из стυтибխψ ιчяπաζ ጨуዥυጦ икт բωвруզωሡոγ. Αዣа υмиζበрсиֆ ኘևհጸքኯрοςα еձукрαдо ոֆе խпущω чιкаζև ωхуπεсво цεሤиποщαջ уро щե δαձաдαфющ ծыниկጣц. Ашιко уጵаξихаηո ፔዐևжθтяնፕጥ пикрኺζ. ሟα ςивебр трፅሗ уγօчοቼըգи а եνиψоձիж ւιψωфавኒ ешему ωдрጣሃιдиη խйо уየաшուбա соте аቃи փሪбይ оችиፏυሧе емሔщуцጮղ. О ξочի ιኮፊчуςի. Агокιመօቡ фሉ պуሠусвω аշезኽ. ፎղጇдቡψխхሕ ιհонтим. Эդε оዷоլяፐικюф уፕ ሪաዟи ղ чиςу λሜ մефፈср бፐኜትзенር уጩጽዖሶթፏ ላլохαዞቯзխ гիσи ሃкոχор ህιчаճθթе. App Vay Tiền Nhanh. Ojców odwiedzaliśmy bez dzieci, później z jednym wózkiem, później z dwoma, aż wreszcie z dwoma tuptakami na rowerkach biegowych, i terenowych. To niesamowite miejsce dla dzieciaków w każdym wieku, pod warunkiem, że eksplorujecie Dolinę Prądnika ze wszystkim, co ma do zaoferowania. Ojców to genialne miejsce na weekendowy wypad z Krakowa, wraz z całą masą podobnie myślących rodzin, niestety. Ale jest to też genialne miejsce na spacer po pracy w środku tygodnia - w upalny letni dzień panuje tu po południu przyjemny chłód i spotkamy niewielu spacerowiczów - sprawdziliśmy. Wizytę w Ojcowskim Parku Narodowym i jednocześnie na pewno w jednej z najpiękniej zachowanych miejscowości w Polsce można zaliczyć na kilka I PODSTAWOWY SPOSÓB NA OJCÓW to przejść Dolinę Prądnika od początku do końca, albo od końca do początku. Zobaczyć unikalną architekturę tego miejsca, piękne skałki wapienne wzdłuż całej doliny, usiąść w knajpce jak na cudzym podwórzu, wypić kawę, zjeść pstrąga i posłuchać ciszy, jeśli będzie Wam to dane. A jeśli macie dzieci wędrowniczki, to pozwólcie sobie na skoki w bok od głównego skąd zacząć? Czytajcie dalej... DLA RODZIN WÓZKOWYCH Sposób 1. Najlepiej w środku tygodnia, nawet po pracy - bez tłumów pieszych i rowerowych - z dolnego (i zarazem głównego) parkingu idziemy wyasfaltowaną drogą. Wtedy nawet nikt nie pobiera opłaty za parking (a może my mieliśmy szczęście). Po drodze mijamy sporo przyjemnych knajpek, gdzie całkiem smacznie i nieprzesadnie drogo możemy zjeść i wypić. Idziemy sobie wygodnie wśród malowniczych skał i cudnych widoków aż do Źródełka Miłości. Tam też mamy chyba najsłynniejszy zespół skał - Bramę Krakowską. Pokonaliśmy jakieś 2 km - zajęło nam to ze zdjęciami ze 40 minut. Z powrotem będzie szybciej. Mając tą naszą spacerówkę niestety zawracamy tą samą drogą - powrót drugą stroną Prądnika możliwy jest tylko z wózkiem na dużych kołach. Możemy też skusić się na dłuższy spacer i przejść dalej drogą, nadal asfaltową, w dół, do nowej przyjemnej kawiarni Niezapominajka z leżakami i małym kącikiem zabaw na podwórku. To dodatkowe 500m - czyli jakieś 10 minut. No i to tyle, więcej nie poszalejemy z wózkiem w Ojcowskim Parku Narodowym, ale i tak jest pięknie wokół. Sposób 2. Podjeżdżamy samochodem do miejscowości Prądnik Korzkiewski, szukamy możliwości pozostawienia samochodu przez znakiem zakazu wjazdu, który nie dotyczy mieszkańców Ojcowa i wąską dróżką asfaltową z wózkiem idziemy w kierunku Ojcowa. W tym przypadku do Bramy Krakowskiej mamy 3 km czyli min. 1h spaceru. Jeśli mamy ochotę na pstrąga, to dodatkowy 1 km czyli jakieś 20 minut. Sposób 3. Dojechać można też na parking nieco powyżej głównego; nie wjeżdżamy do Ojcowa, tylko kierujemy się w górę. Parking nazywa się Złota Góra i jest o połowę tańszy od tego pod zamkiem. Kiedyś był mniej popularny i całkowicie darmowy. Jeśli z braku miejsc na dolnym parkingu, znaleźliście się na górnym i macie wózek - zjedźcie nim w dół km drogą asfaltową dla samochodów. Jednakże nie polecam, bo ciasno, ruch samochodowy i brak pobocza, a wracając musimy wypchać wózek te km w górę... Można spróbować pokonać ścieżkę w lesie w dół do doliny Sąspowskiej - poprowadzi Was szlak, ale jest to 1 km w dół po korzeniach i kamieniach. Jednak da się. DLA DZIECI PEWNIE STĄPAJĄCYCH Sposób 4. Jeśli nie macie wózka, samochód możecie zaparkować też tuż za miejscowością Czajowice - trzeba kierować się znakami "Grota Łokietka" z drogi 94 Kraków-Olkusz. Stamtąd wygodnie dojdziecie do Groty Łokietka w 10 minut. Jakieś pół godziny będziecie schodzić ścieżką w lesie (częściowo po kamieniach) pod Bramę Krakowską i Źródełko Mądrości. Pamiętajcie, że wracając musicie pokonać tą trasę ze zmęczonym maluchem w górę! Dla pozostałych opcji zwiedzania Ojcowa, dojazd i parking mamy dokładnie takie sam, jak dla "wózkowców". Do wyboru. Ojcowski Park Narodowy otwiera przed nami natomiast dodatkowe atrakcje, kiedy przybywamy z dzieciakami, które już chodzą. Nasze własne dzieci z czasem uzbrojone były w rowerki biegowe, później hulajnogi, aż w końcu większe rowerki. I nie jest ważne, czy Wasze dzieci mają 2, 3, czy 7, czy też 13 lat. W Ojcowie nie znajdziecie szlaków trudnych, długich czy wymagających kondycji. A czy dzieci marudzą - a oczywiście!!! A jakie są później szczęśliwe:-) Jeśli nie jesteście z okolic Krakowa i słusznie skusił Was Ojców, jesteście w stanie wszystkie jego ciekawe miejsca zobaczyć jednego dnia. Natomiast jeśli Ojców, to dla Was weekendowy spacer, koniecznie dawkujcie sobie jego atrakcje. A jest ich sporo. skok w bok - DOLINA SĄSPOWSKA - numer 1 na moje liście Jeśli zatem nie macie wózka, albo macie siłę i odwagę, lub wózek terenowy, możecie śmiało dojechać na parking Złota Góra. Stamtąd dojdziecie moim ulubionym szlakiem, mniej uczęszczanym, wprost do centrum Ojcowa. Miejscami rowerki i hulajnogi możecie drodzy rodzice wziąć w dłonie i pozwolić dzieciakom podreptać - 20 minut ścieżką w lesie w dół - 1km. Tak dochodzimy do Doliny Sąspowskiej, a następnie idziemy wygodną dróżką przez łąki i las wzdłuż uroczego strumyka Sąspówka przez niecałe 2 km. Tutaj już rowerki są dozwolone. Nasza 2-letnia Zu dzielnie dała radę całą drogę. Wracając, wysyłamy kierowcę tą samą drogą, a same z dziećmi idziemy płaską i wygodną drogą na parking pod zamkiem, gdzie chwilkę czekamy na nasz pojazd, zajadając lody. To taka moja mała rada, bo ciężko namówić kilkulatki pod koniec spacerowego dnia do 30-minutowego wejścia pod górę. Do niedawna mało kto słyszał o Dolinie Sąspowskiej, a to magiczne miejsce, którego urok przyćmił sam Ojców. skok w bok - GROTA ŁOKIETKA - absolutne 'must-see' Być w Ojcowie i tutaj nie zaglądnąć - ech niedopuszczalne!! Zabierz tam swoje dziecko, zanim wyręczy Cię szkoła:-) Doprowadzi Was tam szlak spod Bramy Krakowskiej. Tutaj też można zostawić rowery. Trasa to niewiele ponad 1 km pod górę, po miejscami mocno kamienistej ścieżce. Podejście z dziećmi zajmie Wam co najmniej pół godziny. WAŻNE - wybierając się do jaskinia trzeba pamiętać o zabraniu ciepłych bluz a nawet czapek dla dzieci. W jaskini jest zimno, jak to w jaskini i nawet w lecie temperatura wynosi poniżej 10 stopni. Można zabrać czołówkę lub latarkę dla malucha - to dodatkowa frajda!! Ale oświetlenie jest wystarczające i nie jest to konieczne. OPŁATA 8zł / 6 zł skok w bok - JASKINIA CIEMNA - tak, tak - nie tylko Łokietek Mówisz Ojców i jaskinia - myślisz Grota Łokietka. A nie tylko. Po drugiej stronie doliny, niedaleko od głównej drogi jest jeszcze inna jaskinia. Łatwo ją znaleźć, bo kasa znajduje się przy drodze asfaltowej. Tu można zostawić rowery. Stąd jakie 500 m wspinacie się pod górę, a nawet najmłodsze dzieciaki mają niezłą frajdę i nie zdążą się zmęczyć. Po drodze zobaczycie Dolinę Prądnika z zupełnie innej perspektywy. WAŻNE - wybierając się do jaskinia trzeba pamiętać o zabraniu ciepłych bluz a nawet czapek dla dzieci. W jaskini jest zimno, jak to w jaskini i nawet w lecie temperatura wynosi poniżej 10 stopni. Można zabrać czołówkę lub latarkę dla malucha - to dodatkowa frajda!! Oświetlenie wewnątrz jest wystarczające i nie jest to konieczne. Wejścia - spod samej jaskini o pełnych godzinach zebraną grupę zabiera przewodnik. OPŁATA 7 zł / 5 zł skok w bok - RUINY ZAMKU KAZIMIERZOWSKIEGO - raczej można sobie darować Za wstęp przyjdzie Wam zapłacić, a niestety są to tylko ruiny ze studnią i jedną wieżą, którą dobrze widać i z zewnątrz. Jednak interesujące miejsce dla osób pasjonujących się historią - zawsze lepiej poczytać w pięknych okolicznościach przyrody niż na smartfonie o tym, jak kilka wieków temu wyglądał zamek i kto w nim mieszkał. Ostatecznie za sam widok z zamku można zapłacić te 3 zł:-) PODSUMOWANIE - DOJAZD - albo rowerem, albo szukajcie parkingu kierując się na Skałę, później Ojców (parking pod Zamkiem), albo szukajcie dzikich miejsc parkingowych, kierując się na Prądnik Korzkiewski. - PŁATNOŚĆ - parking pod zamkiem - 10zł cały dzień; Złota Góra 5 zł. - ZWIEDZANIE - Jaskinia Łokietka 8/6 zł; Jaskinia Ciemna 7/5 zł; Ruiny Zamku w Ojcowie 3zł, Źródełko Miłości - gratis; - WIDOKI - no gratis przecież; - DODATKOWE INFO - coraz lepsze na - MAPKA - na koniec oczywiście gratis:-) Rejs "Żegluję z Tatą 2020" to jubileuszowa edycja trwającego od przeszło 10 lat programu wspólnego żeglowania Ojców z dziećmi. Po raz pierwszy rejs odbędzie się na polskim żaglowcu szkoleniowym STS Fryderyk Chopin i, miejmy nadzieję, na stałe wpisze się w kalendarz. Pomysłodawcą i inicjatorem jest Piotr Jarosz, żeglarz z pasją, a przede wszystkim misją zarażania żeglarstwem absolutnie wszystkich. Rejsy, zarówno wśród dzieci, jak i wśród Tatów, kształtują postawy nacechowane empatią, zaufaniem, chęcią pomagania sobie nawzajem, a także zrozumienia siebie i innych. Podczas tej wspaniałej przygody wszyscy poznają tajniki żeglarstwa i budowy jachtów, uczą się żeglować, nabierają doświadczenia a przede wszystkim dobrze się bawią. Rejs ojców na pierwszy rzut oka nie wyglądał na ambitne wyzwanie żeglarskie, ale dla mnie był jednym z bardziej wymagających i równocześnie najbardziej udanych rejsów. Zarówno dystans – 25 Mm – jak i akwen – Chorwacja – same w sobie nie stanowiły żadnego wyzwania żeglarskiego, ale za to czwórka dzieci kontra trzech ojców już tak. Rejs początkowo planowany był na trasie Korczula – Dubrownik – Korczula, szybko jednak został dostosowany do wymagań i możliwości naszych pociech, dlatego stanęło na trasie Korczula – Mljet – Korczula. Dało to naszym dzieciakom możliwość korzystania z odpowiedniej ilości lodów, kąpieli wodnych oraz zwiedzania. Do szczególnych, z punktu widzenia małolatów, atrakcji należy zaliczyć nocowanie na kotwicy, której towarzyszył desant pontonem na ląd, skakanie do wody z jachtu stojącego na kotwicy i…. dokarmianie kotów w chorwackich restauracjach :). Z innych przyjemności możemy wyliczyć m. in. przeprawy promowe podczas podróży i zwiedzanie Splitu. Co do ojców to największymi atrakcjami była możliwość próbowania owoców morza, integracji z naszymi dziećmi, małe ilości Karlovačko oraz odpoczynek …… :). No dobra, z tym odpoczynkiem to przesadziłem – nie udało mi się przeczytać nawet połowy książki, którą naiwnie zabrałem, odespać braków snów z podróży ani wypić morza piwa – dzieciaki były zbyt absorbujące, ale i tak było naprawdę fajnie. Jesli chcecie spędzic czas ze swoimi pociechami i nadrobić zaleglosci w kontaktach z nimi – polecam taki sposób. Comments are closed. Najmniejszy, ale bardzo urokliwy polski park narodowy, czyli słoneczna wycieczka do Ojcowskiego Parku Narodowego. Od tygodnia zapowiadano, że będzie to ostatnia tak słoneczna niedziela tej jesieni, więc zanim rozpoczął się weekend, wiedzieliśmy już, co będziemy robić właśnie w niedzielę. Nie ma co siedzieć w domu. Taki dzień trzeba wykorzystać, by trochę się poruszać, nacieszyć oczy pięknymi krajobrazami, a nawet siebie i dzieciaki zmęczyć. By wieczorem, kładąc się spać, usłyszeć: „Ale to był fajny dzień!”. Dla takich słów zawsze warto się ruszyć, nawet mimo przedłużającej się drogi i dzieciaków dopytujących: „Daleko jeszcze? Dlaczego tak wolno?” Hmm… chyba nie tylko my słuchamy informacji pogodowych . Wizją tej pięknej, słonecznej pogody i… zmęczonych wieczorem dzieci, które zasną, zanim powiemy dobranoc, namówiliśmy ciocie i wujków wraz z dzieciakami na wspólną wyprawę. Dziewczynki również wtajemniczyliśmy w nasz plan (oczywiście pomijając taki szczegół, jak wieczorne zasypianie) i już wspólnie niecierpliwie odliczaliśmy dni, godziny do wycieczki. One cieszyły się, że będzie trochę wspinaczki, ciekawej historii, przeplatanej tajemniczymi legendami i towarzystwo w ich wieku. My natomiast cieszyliśmy się, że spędzimy ten dzień razem, bez obowiązków i... „a co mam robić?” . Gdzie ruszyliśmy? Tym razem do Ojcowa, a dokładniej do Ojcowskiego Parku Narodowego, obejmującego dwie malownicze doliny - Dolinę Prądnika i Dolinę Sąspowską. Ten niewielki park rozciąga się na terenie Jury Krakowsko – Częstochowskiej w pobliżu Krakowa. Jura - jak wiemy - usiana jest wapiennymi ostańcami, przybierającymi często charakterystyczne i ciekawe formy, jak np. znana wszystkim Maczuga Herkulesa. Na terenie parku znajdują się także liczne jaskinie o wiele mówiących i znaczących nazwach, jak jaskinia Łokietka, Zbójecka czy Ciemna. Trzeba pamiętać, że ten niewielki park słynie i wyróżnia się na tle innych polskich parków bogatą florą i fauną, którą dumnie reprezentuje nietoperz. W Ojcowskim Parku Narodowym znajdują się także interesujące i imponujące zabytki historyczne, takie jak zamki w Ojcowie czy Pieskowej Skale. I jak każde wyjątkowe miejsce w Polsce, tak i ten niewielki park wraz ze swoimi jurajskimi i… średniowiecznymi pamiątkami, kryje tajemniczą, a często i burzliwą historię, ściśle związaną z dziejami naszego kraju. Ale co tu więcej pisać. Trzeba jechać i przekonać się na własne oczy, że Ojcowski Park Narodowy jest bardzo urokliwy i choć niewielki, to swoją różnorodnością, malowniczością i niezwykłością nie ustępuje innym parkom. No to w drogę… Jak przystało na profesjonalnych, samozwańczych kierowników wycieczki, jeszcze w samochodzie ustalamy dokładny plan, czego nie ułatwia nam nasz girls' band z tylnej kanapy samochodu, który już dopytuje o szczegóły i oczekuje odpowiedzi także na już . „Kto jedzie za nami, a kto przed nami?” - to pytanie wymagające natychmiastowej odpowiedzi, która budzi nieziemski entuzjazm i okrzyki radości. Póki ich głowy są na miejscu (co wydaje się wręcz niemożliwe, biorąc pod uwagę skręt ich szyi podczas śledzenie aut za nami, człowiek może się skupić na planie. Ale… hmmm… nie ma co gdybać i planować, trzeba… improwizować, tzn. działać. Na początek… musimy znaleźć miejsce parkingowe, co nie jest takie łatwe, ponieważ pół Polski zjechało się tego słonecznego dnia do Ojcowa. A my w dodatku mamy 3 samochody do zaparkowania. Trochę czasu upłynęło, ale udało nam się bezpiecznie zaparkować w bliskiej odległości od ruin zamku w Ojcowie, który jest punktem nr 1 naszego planu. W pobliżu ruin zamku znajduje się płatny parking, jednak na dość szerokim poboczu również jest możliwość zaparkowania; szczególnie kiedy ten pierwszy jest zajęty. Zamek w Ojcowie Zanim udamy się w kierunku kasy biletowej na Zamek, warto zajrzeć do Kaplicy „Na Wodzie” z 1901 r., której fundamenty spinają dwa brzegi Prądnika. Drewniana kapliczka przypomina wyglądem alpejskie budownictwo i - jak głosi legenda - wybudowano ją na przekór zakazom cara, który zakazywał budowy na ziemi ojcowskiej, sprytnie - na wodzie. Dzieciaki prawie biegną przed nami, więc i my biegiem w kasie kupujemy bilety (dzieci do 2 lat nie płacą, karta Dużej Rodziny jest tutaj również honorowana) dla nas wszystkich i ruszamy oglądać i podziwiać średniowieczny zamek, a raczej to, co po nim pozostało. Zamek w Ojcowie został wybudowany na Górze Zamkowej na polecenie Kazimierza Wielkiego w II połowie XIV w., jako jedna z kilkunastu warowni obronnych, zwanych - ze względu na swoje niedostępne położenie - Orlimi Gniazdami. Ich głównym zadaniem było bronić ówczesnych granic średniowiecznej Polski. Patrząc na rozmiar oraz położenie zamku, myślę, że świetnie się w tej roli sprawdzał. Przed bramą wjazdową, która teraz służy za wejście na dziedziniec zamku, robimy pamiątkowe zdjęcie dzieciakom, które już zaglądają w każdy kąt i skalną szczelinę. Przy budowie każdego zamku na szlaku Orlich Gniazd w naturalny sposób wykorzystano nie tylko ukształtowanie terenu, ale i wapienne skały, pomiędzy które te budowle wkomponowano. Dlatego możliwości wspinaczki i beztroskiej, ale kontrolowanej zabawy jest tutaj bez liku. Podnosimy nogi i wchodzimy na zamek… Dzieciaki na początku biegają po rozległym terenie i nadziwić się nie mogą, że kiedyś tutaj spacerowały konie, rycerze dyskutowali o kolejnych bitwach i toczyło się życie. Cały czas pamiętamy, że jesteśmy na górze, więc w pobliżu barierek obowiązuje całkowity zakaz biegania. Ogarniamy towarzystwo i siadamy na ławce na chwilę odpoczynku i mały posiłek - czekoladę. I kiedy tak już sobie usiedliśmy, to... dzieciaki otworzyły buźki, aby zadawać pytania. Jedno przez drugie . Każdy, dosłownie każdy najmniejszy fragment murów obronnych czy innej budowli rodził mnóstwo pytań. A do tego jedna odpowiedź rodziła kolejna pytania. Dobrze, że tym razem było nas więcej, bo każdy jakieś 3 grosze dorzucił i dzieciaki były usatysfakcjonowane naszą odpowiedzią . Uff... chyba temat średniowiecza był naszym ulubionym w szkole, bo sporo odpowiedzi przyszło nam całkiem łatwo . Każdy zamek to inna ciekawa historia. Co robili rycerze, do czego służyła im studnia, po co im była baszta, czy tu były lochy, co tutaj robiono kiedyś… tych pytań było mnóstwo. Dzieciaki rezolutnie łapały każdą naszą opowieść i odpowiedź... i mnożyły kolejne pytania. Powiem, że fajnie było tak podyskutować i posłuchać ich opowieści i spostrzeżeń, opartych na naszych odpowiedziach. Dzieci rozumieją wszystko po swojemu, często nie szukając „drugiego dna”, co jest bardzo cenne, a zarazem ciekawe, bo z jednej strony przyjmują rzeczy takie, jakie są, a z drugiej - dopowiadają ich własne historie. I kto wie, może to one mają rację? Każda taka rozmowa budzi naszą dumę i przekonanie, że mamy już coraz bardziej świadomych kompanów, pod których często dobieramy miejsce i temat wycieczki. Sporo czasu spędziliśmy na zamku, snując coraz bujniejsze opowieści na jego temat. Legenda głosi, że nazwę zamku nadał sam król Kazimierz na pamiątkę walki swojego ojca Władysława Łokietka o tron krakowski. Łokietek właśnie w ojcowskich jaskiniach i lasach się ukrywał. Nieopodal zamku znajduje się nawet Jaskinia Łokietka, którą polecamy odwiedzić z dziećmi. ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ Na koniec zaglądamy jeszcze na basztę, w której mieści się makieta zamku i z okolic której roztacza się malownicza panorama na Dolinę Prądnika. Szczególnie jesienią widok ten budzi nasz niezmienny zachwyt swoimi barwami. Na zielonym szlaku Powoli zeszliśmy schodami i udaliśmy się w kierunku zielonego szlaku, który wybraliśmy na dzisiejszy spacer. Szlak zielony to bardzo malowniczy szlak, który wiedzie przez Dolinę Sąspowską, Złotą Górę, Park Zamkowy, Jaskinię Ciemną, Górę Okopy, Dolinę Prądnika i Bramę Krakowską. My dołączamy na szlak w Parku Zamkowym, gdzie dzieciaki robią kolejną przerwę - tym razem na zielonej trawce przed dawnym hotelem „Pod Kazimierzem”. Chwilę bawią się przyniesionymi na własnych plecach maskotkami, turlając je głównie po trawie między sobą. My korzystamy z okazji i także odpoczywamy, zbierając siły przed dalszą drogę. Początkowo szlak wiedzie asfaltem, ale można trochę z niego zboczyć i podejść pod wzniesienie Jonaszówka, z którego można podziwiać wspaniały widok na Ojców i Dolinę Prądnika. Tym razem darowaliśmy sobie wspinaczkę ze względu na młodsze dzieciaki i ich nieodzowne „ja siam”. Aż tyle spokoju w sobie nie mamy Ale byliśmy już wcześniej z dziewczynkami i polecamy, bo warto trochę się wysilić i wejść na skałę. Wracamy zatem na asfaltowy szlak, gdzie możemy zobaczyć stare, zniszczone już czasem wille i pojedyncze wapienne ostańce o osobliwych nazwach czy większe ich skupiska. Na początku szlak jest dość monotonny, dlatego dzieciaki co chwilę dopytują, kiedy będziemy się wspinać i… męczyć. No i mamy, jak na zawołanie. Przed kasą do Jaskini Ciemnej, która tego dnia niestety jest nieczynna, tak jak i platforma widokowa, szlak skręca w lewo i pnie się dość stromo w górę. Łatwo nie jest, szczególnie dla nas. Dzieciaki natomiast nie mają najmniejszego problemu z podejściem. Wracają nawet po kilka razy do nas, by… zobaczyć jak nam idzie. Oj, śmiejcie się . Najmłodsi kompani naszej wycieczki nie mieli jeszcze 2 latek, a z małą pomocą świetnie sobie radzili na szlaku i ani razu nie zamarudzili, nawet na baranich barkach tatusiów . Wspinaliśmy się powoli i cieszyliśmy oczy coraz bardziej imponującymi widokami na całą dolinę. Słoneczko nam przygrzewało i rzucało ciepłe promienie na cały okoliczny krajobraz. Było pięknie . Co niektórych dopadło lekkie zmęczenie, dlatego przy wejściu do jaskini zrobiliśmy sobie przerwę na jedzenie i na zadawanie pytań . Jeden z wujków, dobrze obeznany w temacie jaskiniowców, opowiedział dzieciakom o dawnych ludziach, którzy mieszkali w tutejszych jaskiniach. Tak przekonywająco opowiadał, że nawet my, „starsi”, słuchaliśmy będąc pod wrażeniem jego wiedzy. Albo my tak mało wiedzieliśmy na ten temat, albo… on się tak dobrze przygotował . Załóżmy, że to drugie było prawdą . Przez zamkniętą bramę mogliśmy podejrzeć kilku przedstawicieli jaskiniowców, których dzieciaki obserwowały jak zahipnotyzowane. Wujek przy okazji tak nam się rozkręcił, że trzeba go było hamować, by ruszyć dalej… i dać dzieciom dojść do głosu . Po drodze minęliśmy kilka punktów widokowych, z których mogliśmy zobaczyć dolinę w jesiennych barwach. Widok bajkowy! Dzieciaki - jak przystało na kozice górskie - mknęły do przodu, a my podążaliśmy za nimi, zatrzymując je co jakiś czas, by i one chłonęły malowniczy krajobraz. Po chwili doszliśmy w okolice słynnej Rękawicy - skały w charakterystycznym kształcie, przypominającym dłoń. Skała jest bardzo malownicza i imponująca, więc warto poświęcić trochę energii i czasu, by się tutaj wdrapać. Z Rękawicą również związana jest ciekawa legenda, która mówi, że sam Bóg zasłonił ręką miejscowych ludzi, ukrywających się przed Tatarami w Jaskini Ciemnej. Coś w tym może być, dlaczego nie? Dzieciaki słuchały z zaciekawieniem legendy i przekonane kiwały głowami. Nigdzie nam nie było spieszno, więc mieliśmy czas na ich własne opowieści i legendy. I to chyba całkiem interesujące, bo dołączyła do nas pani z córką, które szły również szlakiem zielonym, ale w przeciwnym kierunku. Wymieniliśmy się jeszcze spostrzeżeniami typu „ile jeszcze”, pożegnaliśmy się i ruszyliśmy dalej na szczyt Góry Koronnej. ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ Doszliśmy do kolejnego punktu widokowego, gdzie całą dolinę, z Bramą Krakowską na czele, mamy jak na dłoni. I tutaj aż prosi się o sesję zdjęciową. Napstrykaliśmy kilkanaście zdjęć, w różnych konfiguracjach, zapełniając nasze rodzinne albumy. Dzieciaki dobierały się parami, a nawet całą grupą stanęły do zdjęcia . Kolejny mały sukces. Po przedłużającej się sesji, zdecydowaliśmy, że schodzimy już na dół i kontynuujemy spacer doliną. Zmęczenie oraz puste brzuchy i brzuszki upominały się już o swoje . Jeszcze zaliczyliśmy krótki przystanek przy stanowisku neandertalczyków i byliśmy na dole, z powrotem przy kasie. Po krótkim postoju, kontynuowaliśmy nasz spacer do skalnej Bramy Krakowskiej, którą niegdyś przebiegał szlak handlowy z Krakowa na Śląsk. Dzieciaki, gdy tylko zobaczyły wielkie skały, pobiegły przed siebie. I tam miła pani przejęła od nas pałeczkę i opowiedziała im, po co wtyka się patyki pod skały. Tak grzecznie słuchały pani, że później razem z nią pół Ojcowa gałęzi wyzbierały i zabezpieczyły skały z każdej strony. Więc, jeśli ktoś się potknie albo nie będzie miał gdzie swój patyk włożyć, to… już przepraszamy . Pożegnaliśmy się z panią i udaliśmy się wolnym krokiem w drogę powrotną. Zbieramy się w drogę powrotną Dzieciaki nie za bardzo chciały współpracować, ponieważ chciały iść dalej. Jednak późna godzina, obietnica szybkiego, oczywiście wspólnego powrotu w te okolice i… pizza - zdziałały swoje. Wracaliśmy w kierunku samochodów, tym razem dnem doliny, czyli już bez górskiej wspinaczki, za to z imponującymi widokami po każdej ze stron. Tym razem mogliśmy z dołu podziwiać miejsca, gdzie byliśmy. Z plecaków wyjęliśmy bluzy, a dzieciaki nawet podzieliły się między sobą swoimi ubraniami. Więc kto nie miał czegoś cieplejszego, to... już miał . Dobrały się parami i tak szły, rozmawiając między sobą i wymieniają się wrażeniami z wycieczki. Szliśmy obok i co jakiś czas spoglądaliśmy na siebie, szeroko otwierając oczy ze zdziwienia nad ich pamięcią i różnorodnością będzie to powtórzyć . Najedzeni wracaliśmy do domu. Dziewczynki już w samochodzie wymogły na nas obietnicę, że na następną wycieczkę też pojedziemy wszyscy razem. Nas długo namawiać nie trzeba . Wycieczka w grupie uczy dyscypliny, odpowiedzialności za drugą osobę, szacunku do jej możliwości i ćwiczy umiejętność słuchania innych. I tego, że każdy może mieć swoje zdanie, odczucia i wrażenia na dany temat. Czasem inny od naszego, co tym bardziej nas wzbogaca, bo może to inne spojrzenie zainspiruje i nas . Ponadto towarzystwo rówieśników dostarcza wielu radosnych i zabawnych momentów . I kto, jak nie kuzyn czy kuzynka, koleżanka czy kolega dorówna im kroku? Szczególnie pod górę . A i z czystej rodzicielskiej ciekawości i wrażliwości, dobrze jest przyjrzeć się, jak nasze dziecko funkcjonuje w grupie, jak dba o innych, o dobrą atmosferę, jak broni własnego zdania i jak dzieli się swoimi przemyśleniami z innymi. Nie była to ostatnia słoneczna niedziela tej jesieni, więc już myślimy nad kolejną wspólną wycieczką. Może znów okolice Ojcowa? Mamy z nich bardzo miłe, rodzinne wspomnienia i masę zdjęć, które umilają nam te chłodniejsze wieczory i rozbudzają apetyt na więcej. A może inne malownicze miejsce, których w Polsce mamy pod dostatkiem? Autorka tekstu i zdjęć: Magdalena Dyszy Przeczytałeś artykuł w portalu - Miejsca Przyjazne DzieciomPOLECANE NOCLEGI PRZYJAZNE DZIECIOM: >>KLIKNIJ TU<< Jeśli podoba Ci się nasz artykuł lub masz do niego uwagi, zostaw komentarz poniżej. WSZYSTKIE PRAWA ZASTRZEŻONE Portal Nasza rodzina w składzie 2+1 za tegoroczny cel podróży wakacyjnych wybrała Jurę Krakowsko-Częstochowską. Na wstępie wytłumaczę czym są „Orle Gniazda” – są to średniowieczne zamki, niegdyś strzegące granicy Królestwa Polskiego. Większość z zamków została wybudowana na trudno dostępnych wapiennych skałach Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, w celu obrony Krakowa. Swoją pasję zwiedzania zaraziłam już kilka lat temu męża, teraz nasza 3,5-letnia córka również uwielbia zwiedzać zamki, dopytując za każdym razem „czy mieszkała w tym zamku księżniczka?”. Chcąc zwiedzić całą Jurę postanowiliśmy podzielić ja na dwa etapy z dwoma różnymi miejscami noclegowo-wypadowymi – pierwszy Bobolice i drugi Ojców. DZIEŃ 1 – BOBOLICE Po przyjeździe do Bobolic, zakwaterowaniu w pokoju wybieramy się na spacer po okolicy. Ponieważ mieliśmy już porę obiadową postanowiliśmy najpierw zjeść obiad w przyzamkowej restauracji. Po obiedzie wybieramy się zwiedzić zamek, z zewnątrz robi niesamowite wrażenie, w ostatnich latach został zrekonstruowany (mocno ucierpiał w kilkukrotnych najazdach, a po „potopie szwedzkim” popadł w ruinę). Ceny biletów są przystępne (normalny 15 zł, ulgowy 10 zł, dzieci do 3 roku życia mają wejście bezpłatne). DZIEŃ 2 – OLSZTYN, CZĘSTOCHOWA Zaraz po śniadaniu wybieramy się na wycieczkę do Olsztyna. W Olsztynie jeszcze z „trasy” obserwujemy wzgórze, a na nim średniowieczną warownię. Zamek pochodzi z drugiej połowy XIII wieku. Na wzgórze zamkowe nasza 3,5-lataka wchodzi samodzielnie, motywowana zjedzeniem mini rogalików na szczycie. Ceny bardzo atrakcyjne (dorośli 5 zł, młodzież ucząca się 3 zł, dzieci do 7 lat wstęp wolny) i dodatkowa opłata za wieżę widokową – dorośli 3 zł, dzieci 2 zł. Pogodę mamy trochę pochmurną, na wzgórzu wietrzną, ale udaje się zdążyć do samochodu przed ulewą. Drugi punkt tego dnia to Częstochowa. Po spacerze główną aleją prowadzącą na Jasną Górę wchodzimy do jednej z restauracji na obiad, Oliwia zachwycona bo dostaje od Pani kelnerki kredki oraz malowanki do kolorowania. Po obiedzie kierujemy się na Jasną Górę, niestety po drodze łapie nasz deszcz, potem ulewa, nawet zdjęć nie udało się specjalnie zrobić, a co dopiero zwiedzić tak charakterystyczne miejsce dla Częstochowy. DZIEŃ 3 – MORSKO, SMOLEŃ, PILICA, MIRÓW Po śniadaniu udajemy się do miejscowości Morsko – zamek Bąkowiec. Zwiedzanie możliwe jest tylko z zewnątrz, opłaty nie są pobierane. Od miłego Pana, który pracuje przy wypożyczaniu sprzętu rowerowego dowiadujemy się o historii zamku, teraz jest własnością prywatną i mają zacząć się pracę rekonstrukcyjne. Nieopodal zamku, koło stoku narciarskiego rozciąga się piękny widok na Górę Zborów (we wsi Podlesice). Turystów brak, jedynie w pobliskim ośrodku była młodzież kolonijna. W trójkę możemy rozkoszować się malowniczymi krajobrazami. Drugim punktem wycieczki jest Smoleń – odrestaurowany XIV-wieczny zamek Pilcza robi na nas niesamowite wrażenie. Mamy szczyt sezonu wakacyjnego, ludzi naprawdę niewiele. Ceny biletów wstępu atrakcyjne (8-9 zł za osobę dorosłą). Zbliża się pora obiadowa, udajemy się do miejscowości Pilica – spokojne miasteczko. Przy rynku sam fast food, chcąc zasięgnąć opinii mieszkańców, gdzie można zjeść smaczny obiad z dzieckiem udajemy się do pobliskiego salonu fryzjerskiego. Sympatyczna Pani fryzjerka rekomenduje restaurację i tu odważę się napisać nazwę bo naprawdę było mega smacznie i klimatycznie, oczywiście z kącikiem dla dziecka - „Pod Kolumnami”. Z pełnymi brzuszkami udajemy się pobliskiego pałacu. Wstęp jest zabroniony nawet do parku otaczający pałac, o czym informują liczne tablice, do środka oczywiście też wstępu nie ma. Decydujemy się obejrzeć pałac z zewnątrz. Pałac popadł w ruinę, warto poczytać jego historię - kilka dekad temu pojawiła się szansa jego odnowienia, gdy został wykupiony przez milionerkę Barbarę Piasecką Johnson, po rocznym remoncie prac zaprzestano, ponieważ roszczenia do zamku zgłosili potomkowie wcześniejszego właściciela. Po śmierci Pani Piaseckiej Johnson w 2013 roku pałac nadal niszczeje, a szkoda, bo ma olbrzymi potencjał. W drodze powrotnej do Bobolic odwiedzamy pobliski zamek w Mirowie. Obecnie nie jest możliwe zwiedzanie wnętrza zamku, który ze względu na zagrożenie jakie stwarza dla turystów, musiał zostać ogrodzony. Planowana jest częściowa rekonstrukcja zawalonych ścian. Mimo wszystko warto odwiedzić to miejsce, zamek robi wrażenie, a tuż za nim możemy podziwiać przepiękne ostańce skalne o fantastycznych kształtach. DZIEŃ 4 – ŻARKI, PIASEK, ZŁOTY POTOK Po śniadaniu udajemy się do miejscowości Żarki, pierwszy cel – Stary Młyn Muzeum Dawnych Rzemiosł. To niezwykłe miejsce nie tylko dla dzieci, oryginalne połączenie nowoczesności i tradycji. Dzieci mają możliwość samodzielnie przygotować mąkę, a w pamiątkowych woreczkach mogą zabrać ją ze sobą. Wiedza merytoryczna uzupełniana jest o multimedialne scenki, które pomagają poznać życie przodków, nie tylko młynarzy, ale szewca. Za bilet dla osoby dorosłej trzeba zapłacić 15 zł, ulgowy 12 zł, dzieci do lat 3 mają wstęp bezpłatny. Ktoś może powiedzieć, że to wcale nie mało, ale uwierzcie naprawdę warto, każde dziecko wyjdzie z tego muzeum zadowolone. Po muzeum decydujemy się zobaczyć niecodzienną atrakcję turystyczną – zabytkowe stodoły. Drugim punktem wycieczki tego dnia był Jurajski Gród – Park Miniatur Zamków Jurajskich, który znajduje się w miejscowości Piasek. Miejsce trochę zapomniane, mało rozreklamowane, ale za symboliczne 5 zł warto je odwiedzić. Do Parku Miniatur prowadzą charakterystyczne wieże wartownicze, stanowiące idealny punkt widokowy. Możemy podziwiać kilkanaście makiet z obszaru Jury Krakowsko-Częstochowskiej. W porze obiadowej udajemy się do Złotego Potoku do Gospodarstwa Rybackiego „Pstrągarnia”. Liczne stawy zachęcają do zjedzenia świeżej rybki. Decydujemy się zamówić smażonego pstrąga dla mnie oraz filet z jesiotra dla męża i córki. Oba gatunki ryb przepyszne, z praktycznego punktu widzenia dla dziecka polecam jesiotra. Po obiedzie wybieramy się na krótki spacer wśród stawów i wyruszamy w dalszą drogę – park z Pałacem Raczyńskich położony nad malowniczym stawem Irydio. Na koniec dnia wybieramy się do pobliskiej stadniny koni, niestety nie było możliwości pojeżdżenia, ale mieliśmy okazję zobaczyć koniki w stajni. DZIEŃ 5 – OGRODZIENIEC Po śniadaniu jedziemy do Ogrodzieńca. Tak dawno nas tam nie było, jakieś 8-9 lat, tak wiele się zmieniło. Dla dzieciaków rewelacja, atrakcji co nie miara i worek z pieniędzmi bardzo ułatwia pobyt. Na początek udajemy się na XIV-wieczne ruiny zamku Bonerów. Wybieramy bilet zamek + gród za 16 zł dla osoby dorosłej, dzieci do lat 6 mają wstęp bezpłatny. Śmiało mogę powiedzieć, że jest to najpiękniejszy i zarazem największy zamek na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, nie da się go opisać słowami, trzeba go po prostu zwiedzić. Jedynym minusem jest brak możliwości zjedzenia obiadu w i poza teren zamku. Przyszedł czas na dziecięce rozrywki i tu jest w czym wybierać: na początek wybieramy Park Miniatur, zobaczyć tu można Szlak Orlich Gniazd w skali 1:25 rozciągający się od Krakowa, aż po Częstochowę. Makiety zamków i warowni odtworzone zostały zgodnie z prawdą historyczną. Znajdziemy tu również plac zabaw dla dzieci z dużą zjeżdżalnia kształtem przypominający zamek. Można tu także spróbować swoich sił strzelając z łuku. tor saneczkowy – pierwszy zjazd Oliwi razem z mamą trochę nieśmiały i niepewny, zdecydowanie się spodobało, obowiązkowo musiał być drugi zjazd. Teraz obie uwielbiamy. Park Rozrywki – istny raj dla dzieciaków – plac zabaw, dmuchane zamki, karuzela wiedeńska i pierwsza gra córki w cymbergaja, oczywiście z pomocą mamy. Gdy dzieciaki szaleją rodzice mogą odpocząć i napić się kawy mrożonej. Park Doświadczeń Fizycznych – ciekawe urządzenia (również dla dorosłych) dzięki którym dowiadujemy się o podstawowych prawach fizyki. Dom Legend i Strachów – ze względu na wiek córki darowaliśmy sobie taki rodzaj atrakcji. Po pełnym dniu atrakcji udajemy się na Górę Birów – to zrekonstruowany Gród Królewski, bardzo ciekawe, z pięknymi widokami, na zamek w Ogrodzieńcu. Wracamy do domu. Kolejny dzień to pranie, przepakowanie walizek, zakupy i pierwsza wizyta córki u fryzjera. DZIEŃ 6 – CZUBATKA, RABSZTYN, OJCÓW Zaczynamy drugą część urlopu, pierwszy cel - punkt widokowy na Pustynię Błędowską „Czubatka” w miejscowości Klucze (382 m Piękne miejsce, naprawdę warto tu przyjechać. Wstęp jest bezpłatny. Drugim punktem w drodze do Ojcowa jest zamek w Rabsztynie koło Olkusza. W ostatnich latach zrekonstruowano część murów zamku górnego i wieży, gdzie powstał taras widokowy, z którego można podziwiać okolicę. Za bilet wstępu na zamek zapłacimy niewiele – 5 zł dorośli i 1 zł przedszkolaki, dzieci i młodzież szkolna 3 zł. Jedziemy do Ojcowa – po zakwaterowaniu w pokoju ( kwaterę mamy praktycznie w Ojcowskim Parku Narodowy) udajemy się na spacer oraz obiad, do najbliższej restauracji mamy ok 2 km i tu przydaje się nam hulajnoga – cała Dolina Prądnika ma asfaltową nawierzchnię, a z powodu zakazu wjazdu aut jest na niewiele (tylko mieszkańcy). DZIEŃ 7 – PIESKOWA SKAŁA, BORONIÓWKA Po śniadaniu udajemy się do Pieskowej Skały, zwiedzamy zamek królewski - jest to jeden z nielicznych tak dobrze zachowanych obiektów na Szlaku Orlich Gniazd. Przy samym Zamku znajduje się słynna Maczuga Herkulesa - wapienny ostaniec w kształcie ogromnej maczugi. Drugim ciekawym miejscem odwiedzonym tego dnia jest Boroniówka Osada Młynarska – urokliwe miejsce, polska wieś jaką pamiętam z dzieciństwa (poza młynem oczywiście). Boroniówka to nie tylko działający młyn, który jak dawniej mieli ziarno na kamieniach i sieje pytlową mąkę, ale również wprawiony po latach tartak wodny. Edukacyjne zwiedzanie z przewodnikiem, tutaj koniecznie trzeba przyjechać z dzieckiem. Po części edukacyjnej, można napić się kawy lub lemoniady z owocami sezonowymi w równie klimatycznej kawiarence. Miejsce to można odwiedzić tylko w weekendy, bilet normalny kosztuje 10 zł, dzieci do lat 6 mają wstęp wolny. W drodze do pokoju odwiedzamy Kapliczkę na Wodzie. DZIEŃ 8 - KRAKÓW Po śniadaniu i spakowaniu w drodze powrotnej udajemy się na całodzienne zwiedzanie Krakowa - Kopiec Kościuszki, rynek i sukiennice, smocza jama na Wawelu oraz rejs po Wiśle statkiem. Praktyczne wskazówki na wakacje z dzieckiem oraz całodniowe wycieczki czyli co wg mnie każda mama kilkulatka powinna mieć w torebce – chusteczki nawilżane, krem z filtrem, nakrycie na głowę, ciuszki na zmianę (zawsze mam przy sobie i nie raz uratowały sytuację), składana parasolka woda niegazowana 2-3 małe butelki, soczek dla urozmaicenia, coś na „głoda” - u nas sprawdza mus owocowy, owoce w plastikowym pojemniku, rewelacyjne są borówki amerykańskie, nie polecam malin, rogaliki typu 7day’s ewentualnie drożdżówki (sprawdzają się też przy głodym mężu). W kosmetyczce mam dodatkowo – plastry, sól fizjologiczną 5 ml – idealne do przemycia oczy gdy coś wpadnie lub zostanie zatarte, penseta – gadżet obowiązkowy po doświadczeniach z kleszczem i użądleniem przez osę. Tak, mam dużą torebkę. Czytaj również: Jura Krakowsko-Częstochowska rowerem [trasy]

rejs ojców z dziećmi